Mail  Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Telefon  +48 579 470 225

Jak mierzy się ciśnienie wewnątrzgałkowe?

Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, nazywany również tonometrią jest jednym z rutynowych pomiarów wykonywanych podczas badania wzroku. Jest ono bezbolesne i nieinwazyjne. Wartość ciśnienia wewnątrzgałkowego jest zależna od równowagi pomiędzy wytwarzaniem cieczy wodnistej oka a jej odpływem. Prawidłowe ciśnienie wewnątrzgałkowe mieści się w przedziale od 10 do 21 mm Hg. Powodem tak dużego zakresu, są zmiany ciśnienia w oku w ciągu doby.

 

Jak wykonuje się badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego?

Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego może być wykonany różnymi metodami. Pierwszą z nich jest tonometria aplanacyjna, zwana również tonometrią Goldmanna. Podczas badania wzroku tą metodą wykorzystuje się tonometr Goldmanna. Pacjent zostaje usadzony przed lampą szczelinową, a następnie znieczula się mu powierzchnię oka. Film łzowy zostaje zabarwiony roztworem fluorescencyjnym, który pod wpływem odpowiedniego światła zaczyna świecić. Następnie za pomocą końcówki tonometru uciska się szczyt rogówki. W chwili zetknięcia rogówki z końcówką tonometru powstaje menisk, przyjmujący postać dwóch półokręgów o żółtym zabarwieniu. W chwili, kiedy półokręgi stykają się wewnętrznymi krawędziami, wykonuje się pomiar ciśnienia.

Drugim rodzajem jest tonometria wgłobieniowa. W tym badaniu wykorzystuje się tonometrem Schiotza. Podobnie jak w poprzedniej metodzie rogówkę pacjenta należy znieczulić. Podczas badania pacjent powinien leżeć lub odchylić głowę do tyłu. Aparat ustawia się pionowo na znieczulonej rogówce. Końcówka tonometru uciska rogówkę, a ciśnienie jest obliczane na podstawie oporu stawianego przez rogówkę. Spotkać się można również z tonometrią bezkontaktową, niewymagającą znieczulenia. W tej metodzie silny podmuch sprężonego powietrza spłaszcza rogówkę.

 

Kiedy zaleca się wykonanie badania ciśnienia wewnątrzgałkowego?

W niektórych przypadkach badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego powinno być wykonywanie nieco częściej niż rutynowe badania wzroku. Pierwszym wskazaniem jest chorowanie na jaskrę lub jej podejrzenie. Należy wykonać je również w przypadku podejrzenia nadciśnienia ocznego, a także podczas kontroli po zabiegach przeprowadzanych na gałce ocznej. Tonometrię powinny częściej wykonywać osoby z cienką rogówką lub pacjenci po ukończeniu 40 roku życia.